Op bezoek bij Bas Hendrikx:
Drukbezet ondernemer, Unitas-sponsor en nieuw UBC-lid

Wat leuk om je te spreken! Hoe gaat het?
Ja, goed hoor! Het is altijd druk, maar dat maakt het juist interessant.

Laten we meteen van start gaan. Hoe ziet je gezinssamenstelling eruit?
Ik heb twee kinderen: Daphne en Niels. Daphne is de oudste en woont samen met Ruud Verberk, oud-keeper van zondag 1 en keeperstrainer voor het seizoen 2025-2026. Niels is wat jonger en nog aan het ontdekken wat hij precies wil. Hij werkt als rekruteer voor Gameplan en is daarnaast heel actief bij de club. Hij traint een jeugdteam, doet scouting voor de onderbouw en volgt verschillende cursussen.

Serieus dus?
Ja, zeker! Hij is de hele week druk met Unitas. Zondagmorgen om 8 uur zien we hem weer, en volgend jaar wordt hij assistent bij zondag 1 en zal hij ook de videoanalyse voor zowel de zaterdag- als zondagselectie verzorgen. Kortom, nog meer Unitas!

En jijzelf sport niet meer, of wel?
Nee, ik sport niet meer. Ik heb mijn tennislidmaatschap bij Overwaard opgegeven. Ik tenniste in een competitieteam, daar is vorig jaar ’n einde aan gekomen. Ik was z’n 25 jaar lid. Vroeger deed ik zowel aan voetbal als tennis, maar tegenwoordig houd ik het rustig.

Was je een aanvaller of verdediger in je voetbaltijd?
Ik was linksback. Ja, dat klinkt misschien niet zo spannend, maar ik heb er altijd van genoten.

En hoe ben je in Gorinchem terechtgekomen?
Nou, we komen allebei uit Brabant. Marjolein komt uit Maden en ik uit Dorst, vlakbij Breda. Daar voetbalde ik bij de plaatselijke FC. Mijn ouders hadden vroeger een café in Dorst, waar ik opgroeide. Onder andere Paul van Opstal, Hein Linders en Leen Nolen kwamen vaak langs fietsen in de bossen van Dorst. De werkelijkheid was eigenlijk dat die mannen vaak op zondagochtend naar onze kroeg kwamen om wat te drinken en de boel op te vrolijken, haha. Bij Hein hebben we toen onze verzekeringen geregeld, en later kwam ook de aankoop van de bakkerij in Gorinchem via Hein op ons pad.

Je bent ook sponsor van Unitas, hoe is dat ontstaan?
Dat is eigenlijk ook via Hein Linders gegaan. Samen met Marjolein en wat vrienden gingen we naar een wedstrijd van Willem II. Na de wedstrijd gingen we ‘wat drinken’ en op een gegeven moment zei Marjolein: “Wie gaat er eigenlijk naar huis rijden?” Dus wij met een taxi naar huis, maar Hein wilde nog even naar Unitas voor een vrijwilligersavond. En daar zijn we eigenlijk als sponsor gestrikt! Inmiddels ben ik al een tijdje sponsor, en Marcel, onze archivaris, vond iets uit 1995 in de Unitasser, dus ik ben al langer betrokken.

En je werkt als bakker, dat moet best zwaar zijn?
Ja, dat is zeker pittig. Gelukkig regelt Marjolein nagenoeg alles voor Délifrance en ze neemt veel administratie op zich. De laatste maanden werk ik zes dagen per week door personele problemen. Ik slaap soms tussen de middag een paar uurtjes, en ’s nachts gaat de wekker om twee uur. Het is een zwaar beroep, maar het blijft leuk om het voor jezelf te doen. Veel collega’s stoppen met hun bakkerijen of verkopen ze, maar ik wil het nog even volhouden. Als er morgen iemand aan de deur klopt om de bakkerij over te nemen, kunnen we altijd een bakje koffie drinken en kijken wat eruit komt. Maar voor nu blijf ik nog even doorgaan!

En doe je verder nog iets naast werken en Unitas of PSV kijken?
Ja, ik zit in het bestuur van het Piazza-Center, de winkeliersvereniging. En ik heb wat bestuursfuncties gedaan bij Overwaard, maar gelukkig is dat nu wat minder geworden. Nu focus ik me echt op de belangrijke dingen: gezin en werk. En ja, voetbal kijken doe ik nog wel, maar sinds het eerste team meer op zaterdag speelt, is dat voor mij wat lastiger te plannen.

Klinkt alsof je genoeg te doen hebt!
Zeker! Het houdt me bezig, en daar ben ik blij mee.

Bedankt Bas, en hopelijk zien we je snel op de club of bij een UBC-event, waar je recentelijk weer lid van bent geworden.

Op bezoek bij Harry Cornet:
Een echte bezige bij uit Werkendam

Als je Harry Cornet zijn LinkedIn-pagina bekijkt, zie je meteen dat hij geen stilzitter is. Eigenaar van de Cornet Groep, actief in de technische uitzendbranche, betrokken bij een triathlon club, zwemvereniging en zelfs voorzitter van de wielerclub én Werkendam Maritime Industries (WMI). Druk, maar altijd in beweging. Tijd om eens bij hem langs te gaan en te horen hoe hij alles combineert.

Gezin, werk en sport: een familiebedrijf met ambitie
Harry, zwemmer, triatleet en ondernemer heeft twee zoons, Kevin en Johan. Kevin is een voetballer in hart en nieren en runde een Cafetaria maar is sinds korte tijd in Alicante en voetbalt daar op amateur niveau, terwijl Johan zijn plek binnen het familiebedrijf heeft gevonden.

”Johan heeft zijn mbo-opleiding afgerond en wilde daarna eigenlijk door naar het hbo. Maar toen kwam corona en in oktober zat hij thuis nog steeds zonder echt op school te zijn geweest. Dat was voor mij een teken om te vragen: ‘Wat wil je dan?’ Hij koos ervoor om in het bedrijf te komen werken, en dat is nu zo’n 4,5 jaar geleden. Sindsdien pikt hij overal wat van op. Zo’n 60% van zijn tijd is hij op kantoor, bij klanten of bezig met werk opnemen.”

Dat vader en zoon samenwerken, brengt uitdagingen met zich mee. Harry herkent dit maar al te goed.

”Ik kom zelf uit een schippers familie, en op een schip zit je nu eenmaal op elkaars lip, dat is niet altijd makkelijk. Mijn vader en de sport hebben mij wel gevormd. Ik ben op mijn 25e al voor mezelf begonnen. In 1e instantie gewoon alleen en doorgegroeid. Voor Johan ligt het iets anders. Hij krijgt niet alleen van mij dingen mee, maar ook van de alle andere mensen die hier werken. Dat helpt. En natuurlijk wil je dat hij zich bewijst als zichzelf, niet als ‘de zoon van’. Dat is belangrijk.”

Netwerken en groeien
Naast zijn eigen bedrijf is Harry ook betrokken bij Werkendam Maritime Industries (WMI), een cluster van Maritieme bedrijven die elkaar versterken en verbinden.

”Werkendam Maritime Industries is ooit begonnen als een clubje bedrijven in de scheepvaartsector. Samen naar beurzen, samen adverteren. Inmiddels is het een volwaardige cluster met een programmamanager die alles in de gaten houdt: tenders, overheid, onderwijs. Dat netwerk is goud waard.”

Dat netwerk uitbreiden is ook de reden dat hij zich bij UBC heeft aangesloten.

”Ik ken veel mensen hier in de regio, maar aan de overkant—Gorinchem bijvoorbeeld—een stuk minder. Daar liggen kansen. In Gorinchem heb je natuurlijk Damen, maar daar kom je niet zomaar tussen. Een netwerk helpt dan enorm.”

Van onderhoud naar grote projecten

Harry’s ondernemersverhaal begon bescheiden:
”Gewoon onderhoud in het schippers vak. Mensen om je heen verzamelen, alles geven, en dan groeit het vanzelf.”

Vandaag de dag bestaat de Cornet Group uit een 4-tal bv’s, met ieder zijn eigen specialisme maar alles heeft wel met oppervlaktebehandeling te maken.
Verder is Cornet mede eigenaar van JC Straaltechniek (Werkendam) en JC Straaltechniek Vlissingen.

”J.C. Straaltechniek doet alles binnen, Cornet groep is de mobiel tak . We hebben teams op locatie, soms waaien we uit over Europa, waar we bijvoorbeeld boorplatforms onderhouden. Dat kan zomaar een project zijn van een half jaar met twintig man.”

Slim werken met water en techniek
Hoe pak je zulke grote projecten aan?

”Bij ons in Werkendam behandelen we de meeste onderdelen binnen. We hebben grote deuren, 10 bij 10 meter, dus daar kan veel doorheen. Maar als het niet via de weg bij ons kan komen, doen we het in Vlissingen. Daar zitten we aan de kade, en met grote lorries van Mammoet kunnen we alles verplaatsen.”

Een van hun specialiteiten is werken met hoge druk water.

”We spuiten met 2500 bar, zo trek je roest en coatings er gewoon af. Het water wordt opgevangen en gefilterd, zodat het schoon het riool in kan. Dat is veel schoner dan traditioneel stralen, waarbij je altijd last hebt van stof.”

Blik op de toekomst

Met zoveel projecten, een sterk netwerk en een familiebedrijf dat blijft groeien, ziet de toekomst er rooskleurig uit voor Harry Cornet.

“Het draait allemaal om aanpakken. De juiste mensen om je heen verzamelen en gas geven. Zo zijn we begonnen, en zo blijven we doorgaan.”

Het motto is dan ook ”Kan niet bestaat niet!”

Harry, bedankt voor het openhartige gesprek! We zien je snel op een van de UBC-events.

Op bezoek bij Dick van den Dool, directeur van Buro Van den Dool

Buro Van den Dool, gevestigd in Gorinchem, is een architectenbureau dat gespecialiseerd is in logistiek vastgoed en andere soorten projecten, zoals kantoren, sporthallen, overheidsgebouwen en woonhuizen. Sinds de oprichting in 1995 door Dick van den Dool heeft het bureau meer dan 1.100 projecten gerealiseerd. François Chambone, UBC-bestuurder, ging op bezoek bij Dick om te horen wat Buro Van den Dool allemaal doet en waarom ze ervoor hebben gekozen om UBC lid te worden.

François en Dick bespreken eerst een aantal projecten die Buro Van den Dool heeft gerealiseerd. Bekend bij veel inwoners van Gorinchem is bijvoorbeeld de sporthal van het Fortes Lyceum. De laatste 15 jaar is de focus van het bureau verschoven naar logistiek vastgoed. Een mooi voorbeeld hiervan is het indrukwekkende pand van Paardekooper, langs de A4 bij Den Hoorn. Recent werkte het bureau aan het ontwerp van een groot logistiek centrum voor REDD in Zevenaar, genaamd Warehouse Zevenaar, dat in 2025 zal worden opgeleverd en een oppervlakte van ongeveer 38.000 m² heeft. Waar Dick trots op is, zijn natuurlijk zijn fraaie ontwerpen die niet meer de grijze blokkendozen van vroeger zijn. Het ontwerp dat er voor hem echt uitspringt, is een hangar op Schiphol.

En privé, vertel eens iets over jezelf. Hoe oud ben je, waar kom je vandaan, en hoe ziet je gezin eruit?
Ik ben 54 jaar en geboren in Hoogblokland. Volgend jaar ben ik 25 jaar getrouwd met Nicole, en we hebben twee zonen: Pim en Sem. Pim is onze creatieve; hij heeft zich veel beziggehouden met musicals en theater. Hij heeft Farmaceutische Wetenschappen gestudeerd, met een focus op medicijnontwikkeling. Hij heeft die studie afgerond en gaat volgend jaar verder met politicologie, met als ambitie om bij het ministerie van Buitenlandse Zaken te werken of als diplomaat in Brussel. Hij is zelfs betrokken bij de Jeugdraad van de Verenigde Naties en heeft onlangs nog een lezing gegeven met Vera Bergkamp, de voormalige voorzitter van de Tweede Kamer.
Sem werkt in de autobranche bij Autotaalglas en heeft daar echt zijn draai gevonden. Het is door hem dat ik nu betrokken ben bij Unitas, want hij heeft hier gevoetbald sinds hij bij de JO11 zat onder trainer Wim Bronkhorst. Hij heeft zijn hele jeugd doorgebracht bij Unitas en speelde een paar seizoenen in het eerste zaterdagteam, waar hij in zijn eerste jaar nog een belangrijk doelpunt scoorde in een promotiewedstrijd. Inmiddels heeft hij de stap gezet naar het zondagteam en doet het daar erg goed. Volgens trainer Hans is hij leergierig en fel, en weet hij zich op dit niveau staande te houden.

En je speelt zelf ook nog, toch? Volgens mij hoorde ik iets over een 7-tegen-7-wedstrijdjes?
Klopt, zondag speel ik weer, en ik kijk er echt naar uit. Het blijft het mooiste spelletje dat er is, en de derde helft is misschien wel net zo leuk als de wedstrijd zelf! Het is een gezellige groep, en het is altijd weer leuk om samen het veld op te gaan.

Je speelt volgens mij als aanvaller, klopt dat? Ik meen dat ik je een keer linksbuiten zag spelen?
Ja, bij SteDoCo speelde ik altijd als linksbuiten, en dat is eigenlijk mijn favoriete positie gebleven. Linkspoten hebben toch altijd een streepje voor, hè?” (lacht). Verder ben ik een fanatieke wielrenner geweest, maar nu vooral voetbal dus.

Je bent ook al bijna 10 jaar sponsor bij Unitas , eerst bij je zoon zijn team en later als sponsor langs het hoofdveld en recentelijk als kledingsponsor bij Zondag 1. Hoe zie jij het sponsoren bij Unitas en je lidmaatschap bij de UBC?
Kijk, je hebt een band met de club en wil daar graag in ondersteunen, maar het belangrijkste is dat ik door Unitas en wat ik daar doe, heel veel mensen heb leren kennen. Daar zit voor mij de meerwaarde; om dat zelfde te realiseeren ben ik ook lid van de UBC.

Dick, bedankt voor het leuke gesprek. Wil je zelf nog iets kwijt?
Ik ben er erg trots op dat Buro Van den Dool op 1 januari 2025 30 jaar bestaat, en ik hoop dat er nog een hoop mooie projecten zullen komen.